Et jitt kei Wood

„Et jitt kei Wood“

Mir sin Dawerkusser
Met stolzer Bross de Fahn schwing lila-wieß
Manche kumme jern hierhin, in unser schönes Dorf
Och uns kriss de hee nit fott
Mir könn üch sage, wat uns hee häld

Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk,
Wenn ich an ming Heimat denk
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk,
Wenn ich an ming Heimat denk

Han uns immer noch nit satt gehürt
Am Blasorchester un dem Heimatlied
Han uns immer noch nit satt gesinn
An unserer Kirche und dem Eifjental
Mir künn üch sage, wat uns hee häld

Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk,
Wenn ich an ming Heimat denk
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk,
Wenn ich an ming Heimat denk

Hier jibbet tausend schöne Plätze
Und unendlich nette Mensche (who oh oh)
Doch et geiht unendlich wigger
Denn et es nie zo off gesaht:

Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk
Wenn ich an ming Heimat denk

Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk (et jitt kei Wood)
Wenn ich an ming Heimat denk

Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk, (et jitt kei Wood)
Wenn ich an ming Heimat denk

Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk, (et jitt kei Wood)
Wenn ich an ming Heimat denk
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wenn ich an Dawerkusse denk, (et jitt kei Wood)
Wenn ich an ming Heimat denk
Et jitt kei Wood, dat sage künnt
Wat ich föhl, wann ich an Dawerkusse denk, (et jitt kei Wood)

Ich heb einfach dat Jeföhl ich bin zu huus

WordPress Cookie Hinweis von Real Cookie Banner